Pasek górny informacje
Motywacja zimą
26.jpg

Jakiś czas temu wpadł nam w oko artykuł Natalii Zarudzkiej. Idealnie uderzał w sedno tego z czym nawet i True Rider musi się czasami zmierzyć zimową porą... Gościennie więc na łamach naszego bloga Natalia chętnie podzieliła się swoją pozytywną dawką energii. Inspiracją do napisania artykułu była... koleżanka. "Bo każdy z nas zmaga się z „małym leniem”, a jak zimno i plucha na dworze łatwiej nam odpuścić. Jednak jak się zmobilizujemy mamy multum endorfin i uczucie spełnienia;)"

MOTYWACJA autorstwa Natali Zarudzki

Zima to jedne z trudniejszych pór roku dla jeźdźców. Jeżeli nie mamy dostępu do zadaszenia w postaci hali lub krytego lonżownika, jazda konna bywa najczęściej niemożliwa. Opady deszczu czy śniegu potrafią nie tylko utrudnić samą jazdę, ale konsekwentnie zamieniać czworobok bądź parkur w muliste jezioro. Jest to czas kiedy znajdujemy wiele wymówek, aby nie jechać do stajni. Tracimy zapał i chęci do pracy. Krótsze dni i wczesne ściemnianie, również mają niekorzystny wpływ na naszą psychikę. Co zrobić aby się zmotywować?

Dobry plan dnia

O tego powinniśmy tak naprawdę zacząć. Jak się do tego zabrać sprawdzonym sposobem? Po pierwsze najlepiej planuje się z dnia na dzień. Owszem, możemy zorganizować sobie czas na przestrzeni całego tygodnia, ale nie powinniśmy robić tego szczegółowo. Los lubi płatać psikusy każdemu, przez co nigdy nie wiemy czy np. w środę nie będziemy musieli gdzieś wyjechać lub coś załatwić. Sens ma szczegółowe planowanie tylko w przypadku jednego, maksymalnie dwóch dni. Ja lubię zająć się tym przeddzień. Kiedyś usłyszałam pewną mądrą opowiastkę o zapełnianiu słoika różnymi istotnymi i nieistotnymi rzeczami. Do wypełnienia były dostępne piach, kamienie i żwir. Wszystkie powinny mieścić się naraz w jednym naczyniu, ale po warunkiem, że wsypaliśmy je w odpowiedniej kolejności. Tak samo działa planowanie dnia. W pierwszym etapie wypisujemy obowiązki z jakimi idzie nam się zmierzyć i czas jaki nam to zajmie, w którym uwzględniamy również dojazd do celu. Do każdego zadania należy doliczyć 15% tzw. obsuwy, bo nie jesteśmy w stanie przewidzieć korków, bądź przedłużenia danej czynności. Następnie nadajemy rangę zadaniom od ważnych do mniej ważnych lub dodatkowych. Bardzo dokładnie rozplanowujemy te najważniejsze czynności, później ważne, a na sam koniec, w wolne przestrzenie upychamy najmniej istotne. Jeżeli możemy gdzieś zaoszczędzić na czasie, np. ktoś może wykonać coś za nas i ma do tego chęci – wykorzystajmy to. Zyskamy cenne minuty w cały intensywnym dniu. Pamiętajcie też, że nigdy nie planujemy na styk oraz za dużo na jeden dzień. Nic tak bardziej nie demotywuje jak niewykonane lub nieukończone zadanie. Spadają morale i coraz łatwiej jest nam powiedzieć „Jutro”. Zakładam, że w każdym Waszym planie znajdzie się kluczowe słowo „Stajnia”

Plan treningów

I tutaj powinniśmy zdać się na specjalistów, bądź poszukać rozsądnego rozwiązania w prasie. Jeżeli kiedykolwiek ktoś z Was coś ćwiczył, dobrze wiecie, że jak nie ma regularności to nie ma efektów. Konsekwencja i sumienność to klucz do budowania formy. To samo tyczy się naszego konia. Jeżeli chcemy aby wpajana weń wiedza zostawała, a nie wypadała ogonem, to powinniśmy zadbać o regularność pracy. Oczywiście uwzględniając też dzień wolny. Bardzo dobrze sprawdza się stopniowanie wysiłku i to oferują niektóre gotowe plany treningowe. Przeszukując ogólnodostępną wiedzę googlową (niestety często bzdurną) powinniście pamiętać, że każdy zwierzak potrzebuje indywidualnego podejścia. Nie można konia chodzącego raz w tygodniu (znam takie!) od razu wrzucić na target 6 dni w tygodniu po 75 minut pracy. Dodatkowo powinniśmy modelować wedle potrzeb gotowe rozwiązania. Jeżeli mamy stałe dni pracy z koniem bardzo polecam system 3-1-2-1-..., czyli trzy dni pracy, jeden dzień wolny, dwa dni pracy, jeden dzień wolny. Wolny dzień to taki, kiedy zwierze nie wykonuje ćwiczeń pod siodłem bądź na lonży, a ma zapewniony swobodny ruch. Ma odpoczywać zarówno fizycznie jak i psychicznie i tylko w ten sposób się regenerować. Pierwszy dzień pracy powinien być zawsze lekki, kolejny średni, a ostatni najbardziej intensywny. Kiedy mamy do czynienia z dwoma treningami, to rozpoczynamy od średniego kończymy mocnym.

W sytuacji gdy nie mamy unormowanych na stałe dni, bezbłędnie sprawdza się system 3-1-3-1-... czyli trzy dni pracy i jeden dzień przerwy. Treningi również stopniujemy intensywnością. Ja lubię raz w tygodniu z koniem popracować na dwóch linach. Nie ma nic lepszego na rozbudowę muskulatury oraz poprawę ruchu bez obciążenia. Służą też genialnie do szkolenia wyższych elementów ujeżdżenia, a umiejętnie stosowane poprawiają pracę na kontakcie.

Konsekwencja

To kolejna ważna składowa. W sumie bez niej nie ma trenowania. Bardzo dobrze znam to uczucie, kiedy w styczniowy, ciemny poranek kołdra jest dużo milsza, cieplejsza i namawia nas na pozostanie, a powieki są tak ciężkie jak 50 kilogramowe sztangi. Każdy ma ten dylemat: Wstać czy nie wstać. Jeżeli podejmiecie bój i podniesiecie się z przyjemnego łóżka, już wygraliście. W ten sposób pokonujecie sami siebie. Wygrywacie z wewnętrznym leniem. To daje niezłego kopa na początek dnia. Oczywiście w połowie doby przychodzi pierwsze zmęczenie, a żeby było ciekawiej każdy odczuwa to o konkretnej porze, także warto wówczas zaplanować w swoim grafiku tzw. przerwę na odpoczynek, posiłek lub drzemkę. Dobra 20-30 minutowa drzemka zregeneruje nasze akumulatorki. Jeżeli zamierzamy spać dłużej, trzeba wybudzić się po całym cyklu snu – tak aby nie być śniętym do końca dnia, a tylko przez pierwsze 15-20 minut. 

Najtrudniej jest zacząć, a pierwszy kryzys z reguły przychodzi po pierwszych 3 tygodniach. Wtedy najbardziej nam się NIE CHCE i najtrudniej wstaje się z łóżka i mobilizuje do działania. Trzeba znaleźć wtedy sposób na siebie. Zadziałać tak, aby nam się chciało. Mnie pomaga ustawienie celu. Takiego małego do którego mam dążyć. Jeżeli będzie za odległy wówczas łatwiej będzie rzucić rękawice i się poddać. Powinien być niby na wyciągnięcie ręki. Wtedy „króliczka” chce się gonić. Także mamy cel i mamy powód dla którego wstajemy. Można też wylewać wiadro wody, ale myślę, że zdrowszy jest pierwszy pomysł.

Warunki lub ich brak

Są takie rzeczy których nie przeskoczymy. Należą do nich: zalany plac, błoto, deszcz, śnieg, wiatr, zimno, gorąc, twardo, ślisko itd. itp. Zauważcie, że najczęściej problem tkwi przede wszystkim w Waszej głowie. Oczywiście jeżeli czworobokowi bliżej do jeziora niż do obiektu olimpijskiemu, a my jeździmy na wyższym poziomie, to jazda jest bez sensu. Wówczas z pomocą przychodzi teren, a w nim wykonanie kilku niezbędnych w treningu elementów. No dobra, to co zrobić jak nie ma terenu oraz placu? To ja się zapytam, to co Wy robicie w takiej stajni? Zawsze jest jakieś miejsce gdzie można ćwiczyć. Może jest blisko inna stajnia, gdzie za dodatkową opłatą można skorzystać z infrastruktury? Może to być też łąka. Zamiast piętrzyć problemy i tworzyć wymówki zacznijcie szukać rozwiązania. Już dawno zauważyłam pewna prawidłowość. Jak ktoś czegoś nie chce, zawsze znajdzie dobre wytłumaczenie. Wiatr i śnieg to zmora hal namiotowych. Trzeba zwierzęta dobrze oswoić z odgłosami, aby spokojnie ćwiczyć, ale da się. Na wszystko z reguły potrzeba czasu i chęci, a tych ostatnich nierzadko brak.

Poczucie winy

Jeżeli je czujecie nie jesteście jeszcze przegrani. Kiedy nie jedziecie do konia i macie kaca moralnego, to ostatni dzwonek, aby coś w sobie zmienić. Jeżeli nic nie zrobicie, w krótkim czasie zobojętnicie się zupełnie na to odczucie i bardzo trudno będzie się zmobilizować do pracy. Człowiek z natury jest leniwy. Lubimy marnotrawić czas na głupoty i nie dostrzegamy jak szybko nam ucieka pomiędzy palcami. Dlatego zamiast spędzać kolejny dzień przed komputerem, telefonem czy na fejsie, zaplanujcie sobie kreatywnie czas. Wasz koń to nie rower, który może stać pół roku w kącie i być „użyty” jak najdzie nas ochota. Jeżeli nie macie siły wsiadać i jeździć, to chociaż wyczyśćcie i spędźcie wspólnie chwile. Zwykła lonża czy spacer w ręku daje komfort psychiczny i poczucie spełnionego obowiązku. I tak małymi kroczkami osiągajcie kolejne cele na Waszej mapie. Dodatkowo nic tak nie pomaga jak wspólne motywowanie, a koleżanki po „fachu” bardzo chętnie pomogą. Na treningi możecie umawiać się wspólnie. Praca w kilka osób zawsze jest ciekawym doświadczeniem. Lekka (zdrowa!) rywalizacja nie zaszkodzi, a zmobilizuje do wytężonej pracy.

Pamiętajcie, że dla wielu stajni „złoty” klient to taki, który regularnie płaci i nie przyjeżdża. Proponuje być „złotym” opiekunem, a brązowym właścicielem pensjonariusza. Każdy czas spędzony ze zwierzakiem buduje i jest cenny.

O autorce

Zajmuje się treningiem oraz korektywą koni. Pracuje zgodnie z biomechaniką uwzględniając potrzeby behawioralne koni. Pomagam poprawiać relację koń-jeździec oraz uczę wzajemnego zaufania i poprawnej, niebolesnej pracy nad muskulaturą. Od zera do bohatera.

A jeżeli chcecie dowiedzieć się o Natalii to zapraszamy na jej Facebook'a!

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl